 |
38sekund.moblo.pl
Wszystkich moich kolegów mogę nazwać przechodniami którzy pukają do drzwi mojego serca. Każdy przychodzi puka witam się z nim i kiedy chce ich zaprosić przypomina m
|
|
 |
|
Wszystkich moich kolegów mogę nazwać przechodniami którzy pukają do drzwi mojego serca. Każdy przychodzi puka, witam się z nim i kiedy chce ich zaprosić przypomina mi się On. Był kimś wyjątkowym. Zapukał. Otworzyłam mu. Był jedynym w swoim rodzaju chłopakiem, ideałem o jakim marzyłam i kiedy chciałam się z nim przywitać i jako jednego z niewielu zaprosić do środka, znikł.. Nie zdążyłam nawet dobrze go poznać, a już go kochałam. Od tego czasu nie dopuszczam do mojego serca nikogo innego, bo wierze ze On jeszcze kiedyś wróci.
|
|
|
|
Nie jesteś już mi potrzebny. Pojawił się ktoś nowy, ktoś zupełnie inny od Ciebie i choć to co mi zrobiłeś zadało mi wiele bólu, to była to cenna lekcja, jak nie ufać do końca. Dziękuję Ci za to, czego bez Ciebie nie byłabym wstanie odkryć, dziękuję, że uświadomiłeś mnie o mojej naiwności i braku trzeźwego myślenia w kryzysowych sytuacjach. Teraz mogę życzyć Ci tylko powodzenia.
|
|
|
|
nie powiem, że za Tobą tęsknie, gdyż nie ujmę w tym tego wszystkiego co teraz czuję, jedno słowo to za mało by zawrzeć w nim ostatnie 18 miesięcy z mojego życia, to za mało, aby opisać żal, który mnie ogarnia i smutek, gdy widzę Cię z daleka, to za mało, żeby oddać to co czuję kiedy patrzę, jak wokół Ciebie obracają się piękne kobiety Ty wodzisz za nimi wzrokiem, a to że ja stoję z boku już nie liczy się, tak jak kiedyś. ale Ty i tak tego nie zrozumiesz.
|
|
|
|
wiesz, czasami zastanawiam się w jaki sposób mnie wspominasz ? Czy są to wspomnienia ciepłe, jedne z tych, które wywołują niekontrolowany uśmiech na Twojej twarzy i sprawiają, że jakoś jest Ci weselej, czy są one takie same, jak te, które na samą myśl o nich budzą smutek, sprawiają, że chcesz, aby szybko minęły i by nigdy nie powracały, a może jeszcze takie, które budzą w Tobie zawstydzenie i zadają pytanie : dlaczego ? i budzą w Tobie tęsknotę do tych dni .
|
|
|
|
Zastanawialiście się kiedyś nad tym, jak by wyglądało wasze życie, gdyby w przeszłości nie zdarzyło się to, co jednak miało miejsce? czy płynęłoby dalej, tym samym rytmem, a może zmieniło swój bieg o 360 stopni. Ja zastanawiam się codziennie, co by było, gdybym w przeszłości podjęła kilka bardziej radykalnych kroków, była bardziej stanowcza i zdecydowanie bardziej asertywna. Być może wtedy dostałabym to, o czym tak wiele razy marzyłam przez ostatni rok i co próbowałam zdobyć, a raczej odzyskać. Ale czy tak naprawdę potrzebowałam tego by być w stu procentach szczęśliwą ? A jeżeli to, co potencjalnie uznałam za spełnienie marzeń przyniosłoby niepożądany efekt, sprawiło, że straciłabym to wszystko o co tak ciężko walczę każdego dnia. Czy to, co według nas powinno być dobre rzeczywiście takim pozostaje? Czy tylko my sami wiemy co jest dla nas najlepsze i tego powinniśmy się trzymać,zachłannie w to wierzyć i odrzucać stanowczo rady innych ?
|
|
|
|
Wciąż mam nadzieje że nadejdzie taki dzień kiedy usiądziesz jak zawsze przed monitorem swojego komputera wpadniesz na moje zdjęcie, zastanowisz sie ile dla Ciebie znaczyłam i co straciłeś raniąc mnie.
|
|
|
|
Tylko on potrafił rozpoznać, co tak naprawdę ją dręczyło, co było jej powodem smutku w oczach. Zawsze starał się jej pomagać, rozwiązywać jej problemy. Nie mógł patrzeć, kiedy już kolejny dzień z rzędu przychodziła do szkoły z ustami wygiętymi w dół, kiedy jej policzki mokły przez krople, które spływały na jej koszulkę. Niby zawsze był przy niej, doradzał w trudnych sytuacjach. Jednak nawet On nie był w stanie naprawić jej serca, które powoli przestawało ufać, nawet jej samej. Nie potrafił, bo to On nie umiał jej pokochać.
|
|
|
|
Nie pamiętam, kiedy tak przerażająca i jednocześnie podnosząca adrenalinę burza, gościła ostatnio nad moim miastem. Jak zwykle siedziałam na parapecie, wpatrując się w czarne chmury, z których co chwilę wydobywała się błyskawica, a potem ogłuszający grzmot, przed którym chowałam się w kocu. Duże krople deszczu obijały się po drodze o siebie, aby w końcu wylądować na ulicy tworząc przy tym potworny stukot pomieszany z ciszą. Zamknęłam oczy, a nogi podwinęłam pod samą klatkę piersiową, w której biło moje przestraszone serce. Nie obchodziła mnie już burza za oknem, deszcz i grzmoty, których się potwornie bałam. Tęsknota znów wdarła się do mojego środka, niszcząc wszystko po drodze na drobne kawałeczki. Znów, zapomniałam jak się oddycha. Znów zapomniałam jak żyć.. Bez Ciebie.
|
|
|
|
Rozum mówił, że właśnie w tej chwili powinna się odwrócić. Odejść. Zapomnieć te wszystkie słodkie słowa, którymi ją przepraszał. Kolejny raz. Ale serce podpowiadało, że powinna mu wybaczyć. Rzucić się na szyję i zapomnieć to co złe. W końcu też nie była święta.
|
|
|
|
Myśl, że całe jej życie składa się tylko z czekania na niego. Najpierw czekała na to, aż pojawi się w jej życiu, potem na to, kiedy wreszcie znajdzie dla niej miejse w swoim własnym. Czekała na telefony i wiadomości od niego nawet o tym nie myśląc, nie zdając sobie z tego sprawy. A teraz? Teraz czeka, aż ją pokocha. Nawet jeśli nigdy ma się to nie wydarzyć, to przecież i tak całe życie czeka na niego.
|
|
|
|
wiesz kto to przyjaciel ? przyjaciel to osoba od której nie wymagasz by Cię kochała, bo i tak Cię kocha. nie wymagasz by przy Tobie była, bo i tak przy Tobie jest. nie wymagasz, żeby z Tobą płakała, bo i tak płacze. nie wymagasz zaproszeń, bo zawsze czujesz się zaproszony. przyjaciel to osoba, która nigdy nie będzie chciała Cię zranić.
|
|
|
|
` Jeśli ktoś o Tobie plotkuje, próbuje oczerniać - nie ma Cię w nosie, interesuje się Twoją osobą i czuje zagrożenie. Dlatego, kiedy usłyszysz o sobie nowinkę, ciesz się bo to znaczy ze chcą o Tobie rozmawiać. Pragną celowo upokorzyć, bo Ci nie dorównują
|
|
|
|
Dodaj komentarz