|
Chyba nigdy w zimę nie było tak gorąco. Nasze stęsknione ciała nie mogły się dziś oderwać od siebie, zaskakując nas gwałtownością tego przypływu emocji. Spacer dobrze nam zrobi, mówiliśmy, by się schłodzić a potem chcieliśmy zdzierać z siebie wszystkie te warstwy ubrań, stojąc na skrzącym się śniegu. W blasku tysięcy małych słońc, jak na diamentowym podeście, pośród drewnianych kolumn lasu. Chyba tylko chłód tego świata czystej bieli, powstrzymał nas od złamania swoich obietnic. Mogliśmy skryć się w domu przed zimnem ale nie przed tym pożądaniem, które nagle nas opętało. W kawiarni, ciała stygły znacząc nasze twarze wypiekami. Dumni ze swej silnej woli, pragnęliśmy więcej. Wspaniałe uczucie sprzeczności.
|
![teksty [807]](/static/img/rss_ico.gif)
Dodaj komentarz
