 |
|
Ta cisza tak boli, mimo głośnej muzyki, zdań wypowiadanych w głowie, krzyków w stronę kogoś kto zarządza losem. Mów do mnie, pisz do mnie abym mógł zapomnieć o rozsądku który straszy tragedią. Bądź bliżej abym w szaleństwie uczuć nie pamiętał o strachu konsekwencji.
|
|
|
|
W słowach próbuję zamknąć żal ale wypływa między wierszami
|
|
|
|
Radość ponad szarym życiem, widzę że, czujesz tę więź, pragniesz jak ja, czy jednak Ciebie taż tak czasami boli, czy fale smutku pchają Cię w marzenie o nieistnieniu? Wszystko co miałoby łączyć nas, wszystkim czym mielibyśmy się dzielić, każdy uśmiech i dotyk prowadzi do znanego końca, gdzie pustka po rozstaniu zabije duszę, a my będziemy czekać na śmierć która zabije wspomnienia raju, który utraciliśmy.
|
|
 |
|
https://www.onikabet.com/en/
|
|
|
|
gruby poszedł siedzieć, niestety, przynajmiej do sprawy...
|
|
|
|
wpuść kolege do domu i niech ci się wyszcza na łóżko do spania
|
|
|
|
no wpuściłem zioma na hate i mi się zeszczał na łóżko lol
|
|
 |
|
był dla niej nieosiągalnym ideałem. w każdym calu był doskonały. piękne oczy, niesamowicie biały uśmiech, niepowtarzalny styl i to coś. patrząc na jego zdjęcie, nie wiedziała jak określić to co czuje. cieszyć się, że miała okazję poznać kogoś takiego jak on, czy płakać nocami, że nie może być miedzy nimi nic więcej.
|
|
|
|
zostawiłam to, ot tak, zwyczajnie - jak się zostawia płaszcz lub kapelusz w szatni.
|
|
|
|
![teksty [786]](/static/img/rss_ico.gif)
Dodaj komentarz
