 |
|
To nie życie.
To ludzie nauczyli mnie, że nie warto być dla każdego i być zawsze.
To ludzie pokazali mi, że choć warto być dobrym człowiekiem, trzeba umieć odpuszczać.
Niektórych ludzi i niektóre sprawy. Po prostu.
Bez tłumaczeń. Dla spokojnego snu i serca. Amen.
|
|
 |
|
Wyrzucam dziś złudzenia, jak ubrania z poprzedniego sezonu. Kupie sobie nowe, do zabawy, gdzieś daleko od domu. Będę się przechadzał uliczkami, bez zbyt mądrych myśli, może będziesz moja, nim zapełnią się od suchych liści. Lato będzie nas piekło po spoconej skórze, lecz będę przysięgał, że się nie zadurzę, postaram się by moja dusza była nadal pusta, nawet gdy dreszczem porażą twoje miękkie usta. Nie uronię łzy, nie rzucę się w tonie, a gdy skończysz ze mna, odejść nie zabronię.
|
|
 |
|
CZASMI NIE CHODZI O TO
Z KIM JEST CI DOBRZE
BEZ KOGO
CZUJESZ SIE LEPIEJ
|
|
 |
|
Choć widzimy się pierwszy raz, mam wrażenie, że byliśmy umówieni od lat.
|
|
 |
|
na dobre, na niedobre i na litość boską
|
|
 |
|
chciałabym go czytać przed snem, aż mi się będzie rozmywał, aż palce będą mi się gubić w literkach i w końcu zasnę, cała w tych jego słowach.
|
|
|
|
ty patrzysz, ja patrzę, potem ty, a potem... znowu ja. i co nam z tego? tylko zakłopotanie.
|
|
|
|
obiecaj mi, że gdy umrę, ty będziesz czekał na końcu tunelu. ty będziesz tym światłem do którego będę szła.
|
|
|
|
trochę mnie pokochaj i trochę mnie polub. przypomnij mi ile jestem warta. przypomnij jaka potrafię być fantastyczna. udowodnij, że nadal umiem zatrzymywać ludzi. przypomnij to wszystko co o sobie zapomniałam. wystarczy żebyś bywał i żebym nie musiała nic mówić. żebyś po prostu wiedział jak się ze mną obchodzić.
|
|
|
|
jego oczy, jego bluza, jego mina gdy mnie widzi, jego głos wyłapywany z tłumu, jego zapach, jego uśmiech, jego urok i ja miotająca się pomiędzy strachem przed odrzuceniem, a wizją bajecznego szczęścia.
|
|
|
|
![teksty [264]](/static/img/rss_ico.gif)
Dodaj komentarz
