|
Pochylała się nad jedną z tych kiczowatych książek, odgarniała ciemne blond pasemka z oczu i myślała o tym, o czym nie powinna. Jak naiwne dziecko. I to ona była tym kimś kogo on lubił. O kim myślał. A potem zniknęła. I zastąpiła ją ta nowa odmiana jej samej, której bała się na tyle, by móc powiedzieć mu, że to nadal ona. Ale myślała, że go to nie obchodzi. A potem WSZYSTKO się zmieniło. ;(
|
Dodaj komentarz
