|
Daj się ponieść temu, ściśnij dłoń mą i nic nie mów.
Pójdźmy razem pogrążeni w tym milczeniu.
Wiersze nieśmiertelnej ciszy, też to słyszysz?
Serce bije coraz mocniej, kiedy znowu na swym karku
czuję Twój delikatny oddech. Tak swobodnie jak przy Tobie jeszcze nigdy się nie czułam, chcę wyrazić to jak bardzo, jednak chyba wciąż nie umiem.
To jak tunel, Ty w nim światło,
raczej jasność żeby oświetlić mi drogę,
bym nie zboczyła, pozwól że znów nic nie powiem, nie.
Będę patrzyła się w Twe oczy,
mogłabym tak godzinami, nigdy nie zniknie uczucie, które jest między nami.
|
Dodaj komentarz
