Smutna dziewczyna
na ziemi siedziała,
tylko muzyka
jej płacz zagłuszała,
jeszcze przed chwilą
uśmiech uroczy,
a teraz zaciśnięte usta
i zamknięte oczy.
Znak życia
tylko łzy dają,
które płyną
po policzkach
i nie przestają...
Jej oczy patrzyły przed siebie,
ale nic nie widziały,
nie chciały widzieć
i patrzeć się bały,
bo znów zobaczą to co kochają,
a zapomnieć o tym wciąż rady nie dają.
Miłość jest piękna,
nic o niej nie wiecie,
ona go kocha...
|