|
"pamiętamy że świecił księżyc rudych traw.mówiłas:wiem,każdy swoją gwiazkę ma.nieidzialna dłoń ochorni mnie od złego w czarny dzien.niewidzialna dłoń osłoni mnie-to jedno zawsze wiem...w białe kwiaty wtulam twarz -gra muzyka z tamtych lat i znów słyszę głos.7 mostów.7 ran. tak poprotu staniesz tam i strach zostawi mnie.znów płynie list.gdy spotka ciebie czy choc najmiejszy dasz mi znak?tyle gwiazd a tu taka wielka mgła. i codziennie ciebie brak.choc najmniejszy daj mi znak.codziennie.codziennie ciebie brak..."
|
Dodaj komentarz
