Pamiętam kiedy pierwszy raz przybiegła do mnie cała zapłakana i zakrwawiona. Nie chciała powiedzieć wtedy jak bardzo była katowana przez swoich rodziców. Zostawała u mnie na noc nie raz tygodniami. Bała się każdego przejścia za próg swojego mieszkania. Bała się każdego krzyku. A ja? Nie dostrzegałem, ze jej psychika była na tyle wyczerpana i zrujnowana, że postanowiła zakończyć to w najprostszy sposób. Zostawiając mnie na pastwę własnego losu i nieidealnego świata. A przede wszystkim na poczucie winy które mnie rozpierdala każdego dnia na części. A co najważniejsze na codzienne wypominanie przez jej rodziców jak mogłem do tego doprowadzić i pozwolić na to by odeszła tak kochanej istoty jaką była ona. Jej śmierć, była moją winą. Jestem tego świadomy.[black_devils]

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!