-dlaczego wszystko psujesz ? - zapytała, spuszczając głowę na dół. nie chciała patrzeć mu w oczu. nie chciała zatapiać się w tym błękicie. wiedziała, że zaraz przepełni go agresja i się nie myliła. - ja wszystko psuje ?! ja, do cholery ?! - krzyknął, łapiąc ją za ramiona. - patrz, jak ty wyglądasz! robisz z siebie ofermę losu, aby ludzie się nad tobą litowali! - nie spuszczał z tonu, potrząsając nią. - nie. to ty ze mnie zrobiłeś tą 'ofermę losu'. to przez ciebie zamknęłam się w sobie, odizolowałam od świata. manipulujesz mną - powiedziała, odsuwając się od niego i ściągając jego ręce z jej ramion. - a ja już mam dość. zawsze się ciebie bałam. bałam się powiedzieć prawdę, ale wiem, że jak nie zrobię tego teraz, to nie zrobię tego nigdy. ODCHODZĘ. - dokończyła. - i mówisz, że to ja wszystko niszczę ? - zapytał z udawanymi łzami w oczach. - już dawno to zrobiłeś. ja tylko dobiła tą, pożal się boże, 'miłość'. / mojekuurwazycie

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!