|
Często myślę o życiu i zawsze dochodzę do tego samego wniosku..Wolałabym być już stara, mieć zmarszczki, żyć z dziadkiem pod jednym dachem, chodzić o lasce, ale przeżyć życie przyzwoicie..w latach, gdzie łatwo było znaleźć pracę, miłość, kulturę. W latach, gdzie ludzie byli uprzejmi, weseli, mężczyźni starali się o kobiety. Taką młodość, takie życie chciałabym pamiętać. A czeka mnie koszmar...Wśród kretynizmu XXI wieku, w którym - niestety - przyszło mi żyć.. / tonatyle
|
Dodaj komentarz
tysiacslow:
i kiedyś to było to, że ludzie cieszyli się z życia i z niego korzystali, a dziś tylko się przyjdzie po całym, ciężkim dniu i zamyka się w 4 ścianach i albo komputer, albo telewizor. Tyle.
