 |
a gdy po kilkunastu latach się spotkaliśmy ja szłam z kumpelami a ty ze swoją ekipą. 'ej ludzie, znam tą brunetkę w sukience' powiedziałeś dość głośno 'pierdooolisz' odpowiedzieli chórem. Od razu Cię poznałam, po oczach. 'bez jaj, znam ją. znam te oczy, to spojrzenie pełne szczęścia..' obiegłeś od nich i znalazłeś się przy mnie. 'yy. sory że pytam ale czy to nie Ty jesteś Monika? ' zapytałeś. 'a no jestem, a co?' udawałam, że Cię nie pamiętam, że nie znam .. 'Filip, w piątej klasie udawaliśmy że ze sobą chodzimy, pamiętasz?' oczywiście że pamiętałam, pierwszy prawdziwy chłopak. 'yhym. sory muszę iść. załatw sobie moje gadu od któregoś z kumpli i napisz okej?' wyminęłam cię i dołączyłam do kumpel a one? one o mało nie posikały się że gadam z takim ciachem jak ty. / maniia
|
Dodaj komentarz
