|
Dziś idąc parkiem spoglądam ze smutkiem w oczach na tą ławkę, na której zawsze siedzieliśmy ekipą. na której był pierwszy blant i pierwsze piwo. a teraz ? zostały na niej tylko inicjały, i podpis pod nimi 'na zawsze'. byliśmy młodzi pisząc to bo najwyraźniej żadne z Nas nie znało pojęcia 'wieczność'.
|
Dodaj komentarz
