|
Stali w milczeniu, Ona starała się jakoś podtrzymać rozmowę ale zupełnie jej to nie wychodziło. On przyjął pozycje obronną, skrzyżowane ręce na piersi i starał się zrobić wszystko byle by tylko na nią nie patrzeć. Po raz kolejny spojrzał na telefon... wiedziała że nie sprawdza godziny tylko czy ona napisała... Ale wykorzystała okazję, o niczym innym nie myślała, jak tylko poczuć jego zapach i ciepło. Przytuliła się do niego, oparła głowę o jego pierś, już myślała że ja odepchnie, ale nie zrobił tego. Objął ją i wtedy poczuła że nie tylko jej jest ciężko. Poczuła, że On tez tęskni, brakuje mu jej. Przez chwile cały ból odszedł, nie wiadomo gdzie było jej dobrze, było jej jak kiedyś. Czuła jak jego ramiona przyciągają ją coraz bardziej jakby nigdy nie miał zamiaru jej puścić, czuła że jej potrzebuje. Puścił ją więc spojrzała w te jego piękne oczy, zobaczyła w nich ból. – „To nie powinno było się wydarzyć”- i odszedł...
|
Dodaj komentarz
