|
'Jesteśmy cisi oboje jak dwa gołębie przed burzą... Tęsknoty i niepokoje w dali się chmurzą.
Boję się jutra! Pogoda nad nami lekko oddycha, na niebie jutrzenka młoda stoi tak cicha...
Daleko pod barwną tęczą znak niewiadomy nikomu... Może za chwilę zadźwięczą pomruki gromu?!...
Jesteśmy senni i cisi jak piasek wichrom powolny. Wysoko grom losu wisi, runąć niezdolny.'
|
Dodaj komentarz
