Pamiętasz tą ławkę w klasie?. Napisałeś na niej M+Z=WM. Ostatnio odwiedziłam tą klasę, weszłam i ujrzałam to jeszcze raz. Uśmiechnęłam się, po policzku spłynęła mi łza. Nawet nie wiesz jak bardzo chciałabym wrócić do tych czasów, kiedy jeszcze byliśmy tacy mali. I wszystko było takie łatwe. Kiedy mieliśmy po 15 lat zabrałeś mnie na dwór, pokazałeś gwiazdy i pierwszy raz pocałowałeś, a teraz, kiedy mnie widzisz odwracasz głowę, by nie zaglądać w przeszłość. Brakuje mi Twojego uśmiechu, wtedy on był tylko dla mnie. Brakuje mi Ciebie, bo nadal jak obiecywałam Ci w dzieciństwie jesteś i będziesz dla mnie wszystkim
|