|
Każdego wieczoru kładzie się i leży. ..sama...w ciemności. Dłużej już tak nie może... Co ma zrobić, by to uległo zmianie? By miała do kogo wyciągnąć ramiona by mogła wtulić się w czyjeś ciało i zasnąć bezszelestnie,cicho,spokojnie... Nie potrafi już tak,co noc ,leżeć w mroku i tulić poduszki. Poduszka nie szepnie dobranoc,nie powie miłego słowa,nie powie nic. Wszystko jest lepsze od milczenia, wszystko jest lepsze. ..teraz tak...Oprócz snu bez ciepła,snu bez wartości. Ile można leżeć i myśleć o innym życiu? Niezbyt długo...udzie nie są przyzwyczajeni do ciągłego milczenia. Muszą mówić a do siebie, nie chce się po pewnym czasie... Jednak cóż ona ma zrobić? Może tylko zasnąć w nadziei na lepsze jutro, na ciepło w pościeli...
|
Dodaj komentarz
