znamy się tyle, a nie wiedzieliśmy,
że najważniejsze jest najodważniejsze
i znowu razem, znowu do przodu
jasny horyzont na cienkiej linii losu
zawsze jest sposób na pewno jest sposób
szkoda wyrywać nie swoich włosów
zasłona spadnie prędzej czy później
a cenzor wyjdzie lub chociaż uśnie
niezmiennie zmienia się wszystko dokoła
wystarczy iskra by już nie podołać
zatrzymać tego co iskra zacznie
i z małej chmury deszcze kiedyś spadnie
przyjaźń jest ważna a bez niej nie sposób
stawać naprzeciw niespodzianek losu
ładna fasada nie może wytrzymać
kiedy się wali pałac ruina.
i nie było wielkich słów,
gdy nadchodził koniec już
zaniemówił każdy z nas
nim na nowo ruszył czas. /Akurat- Deszcz, łzy i owoce.
|