|
Obudziłam się dziś rano i zapragnęłam uciec.
Tam, gdzie czuje się świst wiatru za uchem, szczery śmiech, iluzję wolności.
Do świata bez zasad.
Tam, gdzie ludzie nie utrudniają sobie życia, nie robią problemów z niczego.
Marzenie hipisa.
A jednak trzyma mnie tu jak magnes, jak nałóg - sumienie, i myśl że nie mogę zranić tak wielu osób.
|
Dodaj komentarz
