Życie nauczyło mnie odwagi umiem przyznać się do tego błędu, moje serce wciąż próbuje zgasić płonące w środku wspomnienie. Teraz inaczej patrze na życie, niszczę słowami gorące uczucie. Twoja nienawiść znowu jest górą nie będę już walczyć straciłam ciebie. Z każdym dniem zaczynam wątpić w to co jest mi przeznaczone, może to nie jest moja kolej mało mam wiary już wiec mi dolej. Upić się szczęściem by nie płakać więcej, iść za rozumem a nie za sercem. Życie zakończyć wraz z jego sensem, a niebu tak nakazano cierpieć...
|