|
i padło to pytanie `jesteś z siebie dumna.?` i ta niezręczna cisza.. po chwili namysłu podniosłam wzrok wcześniej wbity w podłoge spojrzałam na niego i powiedziaałam `tak jestem. jestem dumna, że mogłam zniszczyć kogoś takiego jak Ty` jego wzrok powędrował w dal. nie był już tak pewny siebie jak zawsze `zniszczyć.?`-zapytał. `tak kochanie. pamiętasz jak się poznaliśmy ?Twoje pierwsze słowa brzmiały 'mała ja nie kocham' a miesiąc później byłeś zakochanym we mnie wariatem który był w stanie zrobić dla mnie wszystko. więc zniszczyłam Cię.. zniszczyłam Twoje największe przykazanie- strach przed bólem i uczuciem.`- powiedziałam to tak pewnie, że podszedł do mnie i złapał za ręce po raz pierwszy był we mnie tak wpatrzony. wtedy tylko nachylił się nade mną i wyszeptał `taak mała nie zakochuje się, to moje serce się zakochało, ono nie przestrzega moich przykazań lecz wiem, że to przy Tobie jestem naprawdę sobą`.. ;*
|
Dodaj komentarz
