|
wiedziała , że ten dzień będzie porażką idąc przez osiedle w dresach i ze słuchawkami w uszach. nie chciała myśleć o NIM. muzyka zagłuszała jej pustkę w sercu. zaczepił ją dobry kumpel. i jakby nigdy nic przytulił ją mocno do siebie widząc jak jest jej źle. on zawsze potrafił to zauważyć. zaczął opowiadać o treningach karate, a ona modliła się, żeby nie poruszył tylko TEGO tematu.. 'i wtedy podeszła i pocałowała mnie' powiedział. ona spojrzała na Niego błagalnie i ze łzami w oczach 'oj, sory zapomniałem się'. i przytulił ją ponownie. potrafił na ulicy stanąć i wykrzyczeć do niej 'weś Ty się w końcu ogarnij' nie zważając na to , że ludzie patrzą na niego jak na wariata. zawsze potrafił jej pomóc. kochała go jak brata. dzięki niemu zapominała o TEJ sytuacji. wiedziała, że nie przeżyłaby dnia bez jego uśmiechu, zapachu czy żartów. od pewnego czasu bujała się tylko z chłopakami. wolała ich 'ej, laska nie gnój się' niż puste słowa "przyjaciółek" 'będzie dobrze słoneczko'. // neast.
|
Dodaj komentarz
