|
siedziała w klasie podparta ręką
co chwila uderzała rytmicznie długopisem w ławkę
wystukując jakąś melodyjkę.
nie zwracała już uwagi na lekcję
ani na znajomych którzy co chwila o coś ją prosili.
całe 45 minut wpatrywała się w jeden punkt
a na przerwie przyklejała sobie uśmiech do twarzy
bo przecież... trzeba grać
|
Dodaj komentarz
