Poszła więc w miejsce obojga im znane,
przez niego i przez nią tak bardzo kochane..
Wyjęła żyletkę śmiejąc się z siebie.
Siedziała smutna, myśląc o niebie.
Myślała o nim, jego szczerym wyznaniu,
o głupich obietnicach i ich pożegnaniu.
Otarła łzy, zaczęła ciąć ręce
Mówiąc : "już mnie nie zranisz, już nigdy więcej''
I w tej samej chwili jego ujrzała,
tak bardzo przed śmiercią zobaczyć go chciała.
Przymknęła na chwilę oczy,
czuła jak kolejny raz, wolniutko łza się toczy..
Podbiegł szybko do niej, dotknął jej ramienia.
Powiedziała : "Powiedz mi dlaczego w życiu wszystko tak szybko sięzmienia?
Mówiłeś, że kochałeś, dlaczego mnie kłamałeś? ''
Nie miała już siły, powoli wygasała z uśmiechem na twarzy,
bo miała przy sobie chłopca, któremu by wszystko oddała..
On płakał i krzyczał :
" Nie odchodź Kochanie ! Jak umrzesz, me serce rownież bić przestanie !
Teraz zrozumiałem, że tylko ciebie jedyną naprawdę kochałem ! "
|