|
leżała na łóżku wpatrując się w sufit. będąc małą dziewczynką marzyła o starszym bracie. takim, który by ją obronił, porozmawiał, powyzywał, a potem objął mówiąc "nienawidzę cię, ale i tak cię kocham", który po prostu by był w tych cholernie trudnych chwilach. teraz, jako nastolatka pragnęła tego jeszcze bardziej. nie wyszło, miała tylko siebie.
|
Dodaj komentarz
nieobliczana_egoistka:
eeej ja mam dwoch starszych braci - tylko problem w tym ze nie mieszkaja ze mna i kurde nie ma z kim pogadac, z reszta nigdy ze mna na takie tematy nie rozmawiali, a moze to wina zbyt duzej roznicy wieku? ;/
