|
Siedziała samotna na łóżku tuląc swego ulubionego misia którego dostała od niego . Płakała , wspominając te piękne chwile , pocałunki i wyznania - płynące z jego ust . Zadawała sobie pytanie , czemu akurat wtedy Go zobaczyła . Myślała o tym że oddałaby całe życie , by tego nie widzieć . Nie rozumiała czemu przytrafiło się to jej ? Chociaż nie życzyłaby tego swojemu największemu wrogowi . Tego cierpienia , snów , widoku ich razem gdy zamyka oczy , tego jak później się przyznawał do wszystkiego , i wycofywał swoje wcześniejsze słowa , że nic takiego nie było . Pamięta dokładnie jego słowa ` Nie kocham Cię , zrozum , Ona jest moim skarbem , Nie ty ` Po czym powiedział ` siema ` i odszedł , i zostawił ją całą zapłakaną . Pamięta jak siedziała później na ławce nad rzeką i podeszła do niej starsza kobieta , usiadła obok niej , otarła jej łzy i powiedziała ` tego kwiatu jest pół światu , nie płacz kochana ` - chociaż nie wiedziała co się stało .
|
Dodaj komentarz
