I gdy już wszystko dla mnie straciło sens zobaczyłam Cię tego dnia siedzącego na tym pomoście przy plaży. Spojrzałeś na mnie, a ja się odwróciłam, bo nigdy nie zwracałam uwagi na obce mi osoby. Ale Ty podszedłeś bliżej, spojrzałeś na mnie i uśmiechnąłeś się tak, że nie byłam w stanie nie zacząć rozmowy z Tobą. Dzięki Tobie, gdy rano wstawałam z łóżka, wiedziałam, że warto to robić. Nawet dla Ciebie, choć pewnie już nigdy się nie spotkamy ...
|