między nami pomost tylko ja jestem smutny szczęście to jest owoc ale fałszem zatruty co mnie wzmacnia to wiara pogoń za marzeniem oddala się zamiast bliżej za każdym rokiem na scenie pozwala rozwijać się, ale wymaga poświęceń jak tlen już nie wróci nigdy w to samo miejsce dzień, miesiąc, rok pozostaną nieznane jesteśmy przecież podobni, zlepek wad i zalet śmierć dosięgnie nas więc nie pytam się o nią chodź jak spojrzy mi w twarz to zapłace jej słono !

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!