Wtem do celi klawisz wpada i zaczyna więźnia bić. Młody więzień na twarz pada, serce mu przestaje bić. I nadejdzie chwila błoga, śmierć zabierze oddech mój, Moje ciało stąd wyniosą, a pod celą będą znów... Inny czarny chleb i czarna kawa, opętani samotnością, Myślą swą szukają szczęścia, które zwie się wolnością

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!