|
"W słonecznym cieniu na miękkim kamieniu, siedziała młoda staruszka. I nic nie mówiąc, rzekła do wysokiego pana, niskiego wzrostu z długą brodą bez zarostu - Jestem bezdzietna, mam czterech synów. Mój mąż płynął na czterech statkach: Jeden był cały, drugiego połowa, trzeciego ćwiartka a czwartego wcale nie było. Tym czwartym dopłynął do bezludnej wyspy, gdzie roiło się od białych murzynów. Wszedł na gruszkę, strącił pietruszkę. Przyleciał właściciel tego banana: Złaś pan z mojego kasztana! To moja wierzba! A więc zawieźliśmy te pomidory na targ, a tam nam powiedzieli, że takich ogórków nigdy nie wiedzieli. Ta cała historia zapisana jest w sto czterdziestej szóstej księdze panny Labudy, która rok po urodzeniu zmarła i dotąd szczęśliwie żyje." Koniec :P
|
Dodaj komentarz
