|
Pamiętam te szare dni, kiedy siedziałem sam w pokoju i myślałem jak tu ze sobą skończyć, by już więcej nikt mnie nie zobaczył. Ale pewnego dnia spotkałem Ciebie, i to Ty mnie uratowałaś, Ciebie pokochałem, Ciebie kocham nieustannie i tak będzie do końca życia.
|
Dodaj komentarz
waniilia:
słodkie! kocham Twoje wpisy! :*
srajnabanie:
no , to ta dziewwczyna musi być naprawdę szczęściara mając takiego poete u boku . ;)
