|
.. Nadal chcę być 17-latką, chcę być dzieckiem, które nie ma pojęcia o problemach dorosłego człowieka. - zdesperowana wyrzuciła z siebie wszystkie obawy. Uśmiechnął się i kciukiem przetarł łzę, która zdążyła spłynąć jej na górną wargę. - Jestem przy Tobie. Tak samo dorosły, tak samo odpowiedzialny za siebie co Ty, ale pamiętaj, że razem zawsze będziemy tworzyć zakochaną parę przedszkolaków.
|
Dodaj komentarz
