|
Wróciła tego dnia do domu wolniej niż zwykle. Odcięła się od otaczającego świata bez pomocy słuchawek i ukochanej mp3. Z nieobecnym wzrokiem weszła od klatki schodowej, minęła sąsiada, który uchylił jej uprzejmie drzwi do windy, a ona bez jednego słowa ruszyła schodami na górę, szurając butami. Nacisnęła dzwonek. Tak jak się spodziewała - nikogo nie było w domu. Podtrzymując się na klamce trzęsącą dłonią, nie mogła trafić w dziurkę. Nie wytrzymała - wybuchnęła spazmatycznym płaczem, zsuwając się po ścianie na ziemię. Zakryła sobie usta dłonią, skuliła się pod drzwiami i płakała. Jedyne czego pragnęła w tym momencie to śmierci. W obojętnie jaki sposób chciała odebrać sobie życie. Tylko jak, skoro nie miała siły nawet wstać? Mokrym rękawem wycierała wilgotne policzki. Postanowiła poczekać, aż zaśnie przed drzwiami własnego domu. Czekała, aż wyrówna jej się oddech, serce zacznie równomiernie stukotać albo się zatnie i przestanie bić na zawsze.
|
Dodaj komentarz
