Budzę się z krzykiem spocony w rozpaczy wciąż przerażony wołać tak czy inaczej złe duchy znacie ty twój przyjaciel znasz te te stany po ciemku sam w chacie ręce się trzęsą dreszcze gorączka w oczach znów rozpacz ratować nie można wszystko cię straszy ty znów majaczysz znów słyszysz głosy chcesz zagłuszyć je patrzysz nerwowo spoglądasz i kolejny kopniak to już nawet nie działa wszystko w środku ci siada wiesz że się nie nadasz zawodzisz nic nie zdziałasz i znów rozczarowanie szlochem dusisz ból na raz zerwujesz piekło szumi mi w głowie uśmiechasz się lekko czujesz pulsujące skronie ponownie toniesz idziesz na dno to koniec przez cały czas milczysz nazwę to monologiem już się nie boje nic mnie nie czeka smutny finał człowieka który zapada w letarg proszę pozwól mi żyć ja chce żyć chce do czekać wódko pozwól mi żyć a ode mnie ten przekaz...

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!