|
Rozważałam wiele opcji, ale nigdy nie pomyślałabym jak to jest, stracić miłość swojego życia. To tak jakby przedrzeć kartkę na pół. Przecież jest ta sama linia, te same kratki. Zamilkła na chwilę i spojrzała na Anię. Widziała w jej oczach smutek. - A co jeśli on będzie chciał wrócić? - Kartkę można skleić taśmą klejącą. - A co jeśli źle skleisz i kratki nie dopasują się? - Będę sklejać ją ponownie, aż w końcu natrafię na poprawne sklejenie. Tego właśnie miłość oczekuje: poświęcenia. Ale miłość nie jest chytra. Ona najpierw da nam siłę, a potem będzie oczekiwać poświęcenia. To od nas wszystko zależy. Jest gdzieś w tym ukryty sens, głęboko. Miłość to jedna z najważniejszych rzeczy w życiu. Ale ile tak naprawdę ludzi zasługuje na miłość? Ile ludzi skleja codziennie porozrywane kartki?! A ilu ludzi po prostu postanawia położyć dwa kawałki papieru blisko siebie, by kratki się łączyły. Wystarczy jeden podmuch wiatru, a ich nie ma. Wystarczy jedno złe słowo, a miłość zaczyna się kończyć.
|
Dodaj komentarz
