|
Ludzie są jak wiatr.
Jedni lekko przelecą przez życie i nic po nich nie zostaje,
drudzy dmą jak wichry, więc zostają po nich serca złamane, jak jakies drzewa po huraganie.
A inni wieją jak trzeba.
Tyle, żeby wszystko na czas mogło kwitnąć i owocować.
I po tych zostaje piękno naszego świata...
|
Dodaj komentarz
