Tracąc nadzieję na lepsze jutro, zagłębiam się w pustkowiu mej duszy . Kiedyś to Ty wypełniałeś tą pustkę, teraz jedynie smutek i łzy. Każda łza spływa do oceanu miłości, którą byłeś ty. Jestem samobójcą własnej duszy. Tak pogrążona w smutku i zagubiona w duszy, staram się istnieć. Istnieję, choć tego nie chcę. I z każdym dniem, staje się silniejsza. I tak każdego ranka i każdego wieczora, zagłębiam się w myśli, że me serce wypełni znów, ktoś taki jak ty.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!