|
siedząc nad rzeką czekała na niego.
wiatr rozwiewał jej włosy a słońce nadało im rudawy odcień.
wyglądała nadzwyczaj pięknie. usłyszała kroki.
automatycznie na jej twarzy pojawił się uśmiech.
nie musiała się odwracać żeby upewnić się że to on po prostu to czuła.
po chwili niepewnie usiadł koło niej.
nawet się nie przywitał patrzył jedynie w dal. przytuliła go tak jak zawsze najbardziej lubił.
siedziała w ciszy wtulona w niego.
- to... to koniec. wykrztusił.
jej serce wpadło w arytmię z oczu pociekły słone krople.
po kilku sekundach podniosła zalaną łzami twarz znad jego piersi. wciąż na nią nie patrzył.
wstał. odszedł.
- jesteś mi tak bardzo potrzebny... wyszeptała.
|
Dodaj komentarz
