|
Nie jestem w stanie dać siebie więcej niż jestem więc nie oczekuj więcej, oszaleć można przez presje. Mam tylko dwie ręce i cały świat stresów, mam mało miejsca dla siebie, to pełne uniwersów. Spraw, zadań, zajęć różnych proszę nie dzwoń, nie chcę kolejny raz się kłócić. Sumienie męczy, głowa pulsuje. Mam problem mam, mam kilka miliardów problemów na dobę. Mam szkołę mam dom i ciągle słucham, ciągle muszę coś. Chcę czuć, że wreszcie coś zrobiłam dobrze. Mówią, od bliskich wolno więcej wymagać. Pierdole bliskich, dziś sama z życiem się zmagam. Wiesz ze kocham i pragnę, ale nic więcej nie zrobię. Nie jestem w stanie nic dziś dać, ile bym dała i tak to za mało, ile bym chciała dać - nie jestem w stanie. Wciąż pretensje, końca nie widać żalom, proszę nie dzisiaj, poukładajmy to gdy jutro wstanie. Nie obwiniaj mnie proszę dobrze znam powagę sprawy, to co było między nami dzisiaj już się nie odstanie.
Będzie dobrze.
|
Dodaj komentarz
