|
A teraz mój smutek wydaje się być tak daleko
Do czasu gdy zamkną mnie rygle bólu
Ale wymykam się im i chowam je głęboko, aż te deszczowe dni sprawią, że one zostaną
I wtedy będę płakać tak bardzo słuchają tych smutnych piosenek
A słowa wciąż brzmią, raz tutaj,
Teraz ucichły
I odbijają się echem w mojej głowie każdego dnia
A ja nie myślę, że kiedykolwiek odejdą
Tak jak myślę o twoim dziecięcym domu
Ale nie możemy wrócić do własnego miejsca
|
Dodaj komentarz
