|
Pragnęła dni zawrócić, spojrzeć chociaż na Niego,
po prostu się przytulić i zapytać dlaczego.
Czemu mnie zostawiłeś? Dobrze wiedziałeś,
że będę tęsknić, nie mieliśmy tego w planie.
Co z naszym życiem, odpowiedz mi.
Gdzie nasze plany i wspólne My?
Po tej krótkiej chwili nagle się rozpłakała,
wyjęła pamiętnik i tak w nim napisała:
Ja nie mogę żyć już bez Ciebie kochanie,
nadal cierpię i płaczę wciąż. Proszę Boga by móc Cię zobaczyć,
bo to nie był nasz błąd.
|
Dodaj komentarz
