Nawet jeśli czasem trochę się skarżę - mówiło serce - to tylko dlatego ,
że jestem sercem ludzkim , a one są właśnie takie .
Obawiają się sięgnąć po swoje najwyższe marzenia , ponieważ wydaje im się że nie są ich godne
albo , że nigdy im się to nie uda .
My , serca , umieramy na samą myśl o miłościach ,
które przepadły na zawsze , o chwilach , które mogły być piękne , a nie były ,
o skarbach , które mogły być odkryte , ale pozostają na zawsze niewidoczne pod piaskiem .
Gdy tak się dzieje , zawsze na koniec cierpimy straszliwe męki .
|