Może za kilka lat miniemy się na chodniku, a nawet nie będziemy wiedzieć, że to My,
a może będzie tak, że się do siebie uśmiechniemy, spojrzymy na siebie ze zdziwieniem i
po chwili pójdziemy dalej, jakby nic się nigdy nie stało. Może być też tak, że wpadniemy w
sobie w ramiona i odnajdziemy gdzieś to szczęście, którego szukamy. Może będziemy sobie obojętni.
Może nie będzie już któregoś z nas. Może zapomnimy. Może będziemy mieć się cały czas w głowach. Chęć
odnalezienia pozostanie w nas gdzieś. Może być tak, że poznamy się na nowo kiedyś, gdzieś i pokochamy. Może..
|