 |
|
wierzę tylko tym, którzy wierzą mi, bo wiedzą, że ja rzadko mówię prawdę.
|
|
|
|
krew mnie zalewa jak mówisz, że teraz masz czas dla kolegów. powinnam cię mieć na wyłączność.
|
|
|
|
i każdy dzień zaskakuje mnie coraz bardziej.
|
|
|
|
naprawdę nie wiem, co bym zrobiła, gdyby zabrali mi Ciebie chociażby na chwilę.
|
|
|
|
- jestem zajebisty. - że niby z której strony?
|
|
|
|
i jak jedno pójdzie dobrze, to wszystko pozostałe się ot tak pierdzieli.
|
|
|
|
teraz to już nawet zwątpiłam, czy rozumiem sama siebie.
|
|
|
|
rozgłosiłam wszystkim, że cię kocham. może zrobiłbyś coś, abym tego nie żałowała?
|
|
|
|
nawet te Twoje spojrzenie nie odwiedzie mnie już od prawdy...
|
|
|
|
i znów się nie odzywasz, nawet telefon już się o ciebie pytał...
|
|
|
|
ej kochanieńki, metr osiemdziesiąt Twojej miłości zniknęło...
|
|
|
|
kurcze, pierdolnęłabym jakiś mega, słodziutki wierszyk, ale nawet to nie opisze w pełni moich uczuć.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
