 |
|
„I teraz patrzę na ciebie, a ty pytasz, czy nadal mnie obchodzisz, jakbym mógł przestać cię kochać. Jakbym mógł zrezygnować z tego, co czyni mnie silniejszym niż kiedykolwiek. Nigdy nie odważyłem się dać z siebie dużo innej osobie, co najwyżej jakieś okruchy (...), i to po wielu latach, ale odkąd się poznaliśmy, cały należę do ciebie. I będę należał jeśli mnie zechcesz.”
|
|
|
|
'To przykre. Przecież żyjemy dopiero chwilę, a już chcemy, by nas nie było.'
|
|
 |
|
Nie można wymazać z pamięci wszystkiego, co sprawia ból.
|
|
|
|
'Nigdy nie jesteśmy tak bardzo bezbronni wobec cierpienia jak wtedy, gdy kochamy. ' ♥
|
|
|
|
Ja to bym chciała przeżyć taką miłość, ale taką bezgraniczną, taką do końca. Żeby cały świat zniknął, żeby nic się nie liczyło, tylko ten jeden człowiek. Całe moje życie dotąd jest pełne właśnie zupełnie przeciwnych doświadczeń, że ludzie są wymienialni, że w gruncie rzeczy wszystko jedno z kim jesteśmy. Chciałabym ci coś takiego zrobić, żebyś nie mógł beze mnie żyć, żebyś nie mógł o mnie zapomnieć.
|
|
|
|
'Obserwujemy się tak nawzajem już tyle dni, tęsknimy za swoimi oczami,
za tymi uśmiechami niby do nikogo, za godzinami spędzonymi stojąc naprzeciwko siebie.'
|
|
|
|
"To nie tylko inni muszą mnie znosić. Ja sama muszę siebie samą znosić i nie idzie mi to wcale łatwo."
|
|
|
|
'Ty mnie już oczywiście nie pamiętasz. A ja przez te wszystkie chwile nie przestawałam myśleć o Tobie. '
|
|
|
|
Ludzi cierpiących po stracie kogoś bliskiego w żaden sposób nie można pocieszyć. Oni po prostu muszą to przecierpieć.
|
|
|
|
Nie widziałam Cię już od miesiąca. I nic. Jestem może bledsza, trochę śpiąca, trochę bardziej milcząca. Lecz widać można żyć bez powietrza.”
|
|
|
|
im piękniejsza była miłość, tym dłuższe będzie cierpienie, kiedy ta miłość się skończy.
|
|
|
|
bo czasami musisz wziąć walizkę, wyjechać, by dostrzec jak wiele zostawiasz.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
