 |
|
"Jeśli źle życzymy człowiekowi, któremu kiedyś ofiarowaliśmy miłość, to tak, jakbyśmy opluwali samego siebie. Jeśli nie mamy szacunku dla tej osoby, miejmy chociaż szacunek do tego kogoś, kim byliśmy wtedy."
|
|
|
|
Czy prawdziwa miłość to tylko ta, która trwa wiecznie ? Czy jeżeli dany związek się skończył, oznacza to, że nie był zbudowany na prawdziwej miłości?
|
|
|
|
''Pojawia się ktoś w Twoim życiu i część
Ciebie mówi 'nie jestem gotów', a druga
część 'musi być Twoja na zawsze'. (...)
Gdybym wiedział, że mnie słyszysz
powiedziałbym: 'Kocham Cię. Boże, tęsknię
za Tobą i wybaczam Ci." / Wciąż ją kocham
|
|
|
|
CZ.5 nienawidzić Cię.Tyle się wydarzyło, a my jednak nie potrafimy o sobie zapomnieć.Nie wiem czy coś zrobisz, nie wiem czy zechcesz wrócić, nie wiem czy potrafiłabym Ci znowu bezgranicznie zaufać,ale jednego jestem pewna,że to jeszcze nie koniec i że mieliśmy się spotkać. Może tylko na chwile, może jednak na więcej, ale tak było nam pisane. Wiem,że Ktoś tam w górze nad nami czuwa.Chcę w to wierzyć.
|
|
|
|
CZ.4 I pewnego dnia, nie wiem jak to się stało,ale zaczęłam patrzeć na Ciebie jak na mężczyznę swojego życia. Wierzyłam, że jesteś osobą przeznaczoną dla mnie, bo jako jedyny potrafiłeś dotrzeć do głębi mojego serca, wyleczyć je i zapełnić pustkę, która tak długo istniała w moim sercu. Dziś już Cię nie ma, zrezygnowałeś, pogubiłeś się, ale ja wiem,że to nie jest koniec. Nie wiem jak to wytłumaczyć,ale tak czuje.Zawsze wiem, kiedy Cię spotkam na mieście,czuje to. Nie odzywałeś się do mnie trzy miesiące, to już trzy miesiące bez Ciebie,a ostatnio się obudziłam i wiedziałam,że napiszesz, odezwiesz się,wiedziałam,że spotkamy się i porozmawiamy. Podświadomie to czułam. Do tej pory potrafimy się tak jak kiedyś za sobą odwrócić, szukać w tłumie.Nagle zacząłeś się znowu odzywać,nie wiem co to znaczy, nie wiem czy chcesz wrócić czy po prostu masz wyrzuty sumienia. Odchodząc ode mnie sprawiłeś,że przeżyłam koszmar,każdy dzień stracił sens. Nie wiem dlaczego nagle zrezygnowałeś,ale nie potrafiłam
|
|
|
|
CZ.3 Nikomu wcześniej się to nie udało, pomimo wielu starań. Dla nikogo innego nie chciałam zakończyć poprzedniego rozdziału mojego życia. A Tobie się to udało- jednym uśmiechem, spojrzeniem, gestem. W pewnym momencie zaczęłam panikować, bo tak samo zachowywałam się przy poprzednim uczuciu.Wiedziałam, że drugi raz nie przeżyje czekania i nieszczęśliwej miłości.Chciałam jednak Cię bliżej poznać i zaczęłam się o to modlić. Wiesz co jest zabawne? nie minął nawet tydzień jak moje prośby zostały wysłuchane i pojawiłeś się w moim życiu jako nowy początek. Pamiętasz? - sam też mnie szukałeś, dowiadywałeś się kim jestem. No i znalazłeś. Od tego momentu byłeś obecny w każdym dniu-dużo pisalismy,godzinami,rozumieliśmy się.Sporo czasu minęło nim się z Tobą chciałam spotkać, bałam się, wstydziłam- zawsze miałam z tym problem.W głowie, sercu był jeszcze tamten chłopak...Nie wiem jak to się stało,ale dzięki Twojemu dojrzałem i spokojnemu zachowaniu, postarałam Ci zaufać.
|
|
|
|
CZ.2 Nie znałam wtedy nawet Twojego imienia,ani nie wiedziałam tego kim jesteś. Nie byłeś odrazu każdą moją myślą, ale byłeś kimś na kogo zwróciłam uwagę. Dlaczego uważam to za takie niezwykłe? Może dlatego, że byłeś pierwszym chłopakiem na widok,którego zapominałam choć na chwile o poprzednim uczuciu, z którego próbowałam się wyleczyć dobre dwa lata i nie potrafiłam. Byłeś człowiekiem, który potrafił mnie rozśmieszyć jednym beznadziejnie głupim zdaniem.Byłeś człowiekiem, dla którego w pewnym momencie chciało mi się lepiej ubrać, ładniej wyglądać, bo może Cię spotkam między pierwszym,a drugim piętrem naszej uczelni- a to tak dużo poczuć coś takiego kiedy przez długi czas nie czuło się żadnego sensu. Byłeś chłopakiem, któremu chciałam dać szansę, choć nie byłam na to do końca gotowa. Byłeś kimś, dla kogo zdecydowałam się zostawić przeszłość, dla kogo pragnęłam spróbować inaczej żyć i dla kogo próbowałam zrobić miejsce w moim sercu.
|
|
|
|
CZ.1 Nie wiem jak to wytłumaczyć, ale czuje, że mieliśmy się spotkać, że to nie był przypadek, że tak miało po prostu być.Pamiętam, gdy pierwszy raz Cię zobaczyłam. Byłeś pierwszym człowiekiem, którego spotkałam na uczelni. Przestraszona,pełna obaw,szłam korytarzem,zastanawiając się czy podołam na tym nowym dla siebie etapie życia. W tym momencie też minęłam Ciebie, biło od Ciebie ciepło i cudowny spokój- to czego właśnie potrzebowałam.Tak zwyczajnie się wtedy do mnie uśmiechnąłeś i spojrzałeś tymi swoimi niebieskimi oczami.I to nie było tak, że stałeś się dla mnie numerem jeden,nie. Czasem Cię spotykałam, mijały miesiące. Potrafiłeś się zawsze uśmiechnąć, zagadać. Niejeden raz obróciliśmy się za sobą i za każdym razem śmialiśmy się z tego.
|
|
|
|
Nasze spotkanie to był przypadek.Powiedziałeś coś, ja Ci odpowiedziałam. Zanim się zorientowałam, chciałam, aby ta rozmowa trwała przez resztę mojego życia.
|
|
|
|
Mam przeczucie, że się zgubimy, jeżeli nie jesteśmy ze sobą teraz. Zgubimy się już na zawsze...
|
|
|
|
Czasem to już sama nie wiem co czuje. Mam takie dni kiedy myślę sobie, że dam radę, że nie chce już Jego powrotu, obecności w moim życiu.Czasem wydaje mi się, że wybaczenie mu i ponowne zaufanie zniszczy mnie doszczętnie, albo że zwyczajnie nie będę potrafiła mu znowu zaufać,choćbym bardzo tego chciała. Jednak zaraz po takim dniu nadchodzi fala dni, kiedy wiem, że nie przeżyje więcej bez Jego obecności, że nie chce przyszłości, w której Go nie ma.I cholera wiem,że to naiwne i bezmyślne,ale pozwoliłabym mu wrócić z pełną świadomością,że może odejść ponownie.Zaufałabym choć wiem,że kolejnego odejścia bym już nie przeżyła.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
