 |
Są takie choroby, które można leczyć tylko drugim człowiekiem.
|
|
 |
Albo czegoś nie umiem, albo mnie to nie interesuje. Takie życie.
|
|
 |
Nie zaczynaj myśleć. Nic dobrego z tego nie wyniknie. Trzeba się oszukiwać, jak tylko można. Nie wnikać, nie pytać. Nie chcieć więcej. Wmawiać sobie, że jest dobrze i że inaczej być nie może. Trzeba wyrobić w sobie obojętność, stępić zmysły, zadowolić tym, co jest. Tylko tak da się żyć. Bez wyniszczającej tęsknoty za nie wiadomo czym i stałego poczucia nienasycenia i pustki. Tylko tak można odepchnąć od siebie rozpacz i poczucie totalnej bezsilności.
|
|
 |
Można milczeć i milczeniem kogoś ranić.
|
|
 |
Jesteśmy zwykle bardziej samotni,
kiedy wychodzimy między ludzi,
niż kiedy zostajemy w domu.
|
|
 |
Nawet jeśli teraz się śmieję,
to właściwie jestem smutna.
|
|
 |
Zdmuchnij smutek z moich ust.
|
|
 |
To był dobry dzień,
jeden z tych,
które chowasz w pudełku na dnie szuflady
i wyciągasz kiedy jest ci naprawdę smutno.
|
|
 |
Coś pomiędzy żegnaj, a do zobaczenia.
Coś pomiędzy pamiętam, a nie zapomnę.
Gdzieś pomiędzy potrzebuję, a pragnę,
pomiędzy żyję, a czekam.
|
|
|
|