 |
|
Nie chcę pierdolić bzdur jak masz żyć i co robić, niektórzy z nas już za życia kopią sobie groby.
|
|
|
|
Mijają doby, nie jesteś już taki młody, beztroska zamieniła się w walkę o dobrobyt.
|
|
|
|
Odwieczne schody, świat kłamstw i pleśni, wypij za tych, co nie mogą i za tych, co odeszli.
|
|
|
|
Tonę znów, kilka słów, dotyk Twój i niczego już nie jestem pewien.
|
|
|
|
I nie mogę złapać tchu i łapię paranoje, i unoszę się nad tłum, co zostaje na dole, i znowu chyba gdzieś łączą się nasze dłonie.
|
|
|
|
Już tylko zimny pot oblewa mi skronie, i zimny bols płynie po stole,
I migają światła, i wirują pokoje, boję się postawić krok, jakbym był na balkonie
|
|
|
|
Wziąłbym łyka i o nic nie pytał, pocałowałbym Cię w usta, by poczuć smak życia.
Odwrócił się, przyłożył sobie lufę do skroni, gdyby miało nie być jutra - tak właśnie bym zrobił.
|
|
|
|
Możesz mnie kochać, chcesz to znienawidź. Popatrz, daj mi żyć, spróbuj zabić.
|
|
|
|
Nie odczuwam strachu, nie wiem co to gniew.Krzyk zamieniam w szept, lecz to nie gra roli.
Nie zadaję bólu, mnie też już nic nie boli.
|
|
|
|
Teraz chodź ze mną, ja Ci pokażę świat rzeczywisty, a nie świat marzeń.
|
|
|
|
Żeby zniżyć się do Twojego poziomu musiałbym się chyba kurwa położyć na ziemi.
|
|
|
|
Krew rozsadza serce, puls Ci tętni w uszach. Po ulicy kraży pech spuszczony z łańcucha.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
