 |
|
posłuchaj i gdy serce zabije mocniej nie pozwól, by nadziei promyk w Tobie zgasł.
|
|
|
|
- kochasz mnie? - czemu pytasz? nie widzisz, że szybciej oddycham przy Tobie? - wiem, słychać to wyraźnie, lecz powiedz, co siedzi teraz w Twojej głowie? - Ty..
|
|
|
|
czujesz coś, dostrzegasz te więzy, i chyba jest za późno, by móc to przezwyciężyć.
|
|
|
|
czy dwie osoby mogą tutaj tworzyć jedność? tak, bo ta niepewność jest tylko częścią nas.
|
|
|
|
mam wątpliwości, co tak naprawdę czuję, choć pragnę wolności, ciągle go potrzebuję.
|
|
|
|
lecz chyba czujesz to coś, gdy wasze dłonie się splotą, i wiem, czułem to samo, dziwna sprawa, i sęk w tym, zamiast się cieszyć jest obawa i lęk.
|
|
|
|
posłuchaj tej niepewności, która znowu szepcze Ci do ucha, że może to wszystko ma sens, może to absurd, a może to tylko szept.
|
|
|
|
oddała mu siebie całą, potem zasnęli nago, noc była taka ciepła, gwiazdy szeptały 'dobranoc'.
|
|
|
|
nic nie robił na siłę, kiedy czule ją przytulał, sprawiał wrażenie dość silne, że rozumie jej uraz.
|
|
|
|
normalnie niezachwiana, chociaż dzisiaj ma doła, jest taka sentymentalna, ciężko jej się z tym uporać, czuje, że straciła sens, choć myślała, że jest silna, wylewa sporo łez, bo wie, że nie zasłużyła na taki cios jakim był kres tego czym żyła.
|
|
|
|
proszę obejmij mnie, pocałuj czule, odkryć to, co nie odkryte, szept oddechów..
|
|
|
|
tylko tu i teraz, i Ty to wiesz, jeżeli życie kiedykolwiek miało jakikolwiek sens.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
