 |
|
jeśli wspólne lata to drzwi, powiedzmy że zbieram klucze, może się udać nam, jeśli nie, to po prostu zostanę tu całkiem sam.
|
|
|
|
Miłość to wspólne łzy nad porażkami, czasem mi też strach się chowa pod powieką, wiem, że bez Ciebie jestem życiowym kaleką.
|
|
|
|
podaj mi ręke, zróbmy krok po nieśmiertelność, ta chwila będzie najpiękniejszą, chodź ze mną, ludzi nie obchodzi już żadne z nas, a od dziś ja pewnie i tak upadnę nie raz..
|
|
|
|
dziś stoję tutaj i krzyczę - pieprzyć świat!
|
|
|
|
nikt nie traktuje nas poważnie, namalujemy tęczę, przecież mamy wyobraźnie i tańczmy wśród chmur, połykając niebo.
|
|
|
|
stańmy tam, skąd widać granice miasta, nie chce być sam, bo pewnie spadnę na asfalt.
|
|
|
|
Ty chodź ze mną tam, zanim uśniesz, Kochanie, podaruj mi uśmiech i zaufanie.
|
|
|
|
strach łamie nam skrzydła.
|
|
|
|
chodź ze mną pod rękę na dach wieżowca, pożegnaj się z lękiem, nie jesteś obca, razem spróbujmy przeciąć chmury dumnie.
|
|
|
|
nie będę elementem ich gry, częścią ich świata, czemu ja nie umiem latać? wzbiłbym się w niebo, jak ptak, przebił chmury i cały ten pieprzony świat śledził z góry.
|
|
|
|
gdybym tylko mógł wzbić się w powietrze i żyć jak te ptaki, mieć rozum i serce na miejscu, nie musiałbym uciekać, kto wie, może nawet zacząłbym się uśmiechać.
|
|
|
|
mam mokre skrzydła, chyba dziś nie polatam.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
